Je mag ook wel eens wat hebben in het leven, madame!

Afbeeldingsresultaat voor koffie
Heb je soms ook zo het gevoel dat het leven heel erg saai kan worden in hartje winter en na de zoveelste week winterse koude, je het cocoonen echt wel grondig beu bent? Alle verenigingsleven draait op een laag pitje en het aanbod van activiteiten wordt opgespaard voor de warmere lente- en zomerweekends.

Tot ik op een koude maar zonnige zondag de eerste kriebels voelde om me los te rukken uit ons warme winternest. De aanzet tot dit idee, was het eerste drukke gekwetter van de koolmezen, die nog steeds met trosjes aan de nog amper halve vetbolletjes hingen. Het leek er de place to date te zijn en er waren er bij die zich enorm uitsloofden om een eerste liefje te scoren.

Eigenlijk ben ik geen ochtendmens maar dit kleine gele pluimvee had mijn innerlijk lente-wekkertje laten rinkelen. Het was tijd om uit mijn lange winterslaap te ontwaken en terug actiever in het leven te staan. In een plotse opwelling stond ik die zondagochtend een uurtje vroeger op om verse groenten te gaan kopen op de zondagmarkt. Elke zondagvoormiddag wordt er in onze gemeente een boerenmarktje georganiseerd.  Je loopt er altijd wel iemand die je kent tegen het lijf en je komt dan niet alleen met uitstekende koopwaar naar huis maar ook met de laatste nieuwtjes en lokale "praatjes".

Ik ging, gewapend met een winkelwagentje en het boodschappenlijstje, dat in mijn geheugen geprent was, op jacht naar de mooiste, meest verse en goedkoopste groenten, wat vlees voor maandag en fijne vleeswaren om aan de bijna-middag-ontbijttafel na het marktbezoek te gebruiken.

Naar gewoonte wandel ik altijd tot helemaal achteraan de laatste kraam op de markt voor ik overga tot de aankoop van verse groenten. Je koopt toch niet direct bij de eerste de beste! Je moet toch eerst het ruime aanbod keuren, alsof je het strengste jurylid in een panel bent, dat heel eerlijk geen blad voor zijn mond houdt. Kortom, je haalt het boerenbedrog eruit, en vergelijkt vooral prijs - kwaliteit om dan, fier als een pauw, met het beste koopje naar huis te kunnen gaan. 
Maar ondanks mijn vurig vooropgestelde intentie ben ik niet diegene die het "shoppen for food" als hobby heeft, met als finaal resultaat dat die laatste kraam op het einde van de eerste gang steeds een zeer trouwe klant heeft.

Het was al bijna middag en ik stond naar aloude gewoonte te wachten aan dat laatste kraam, voor een rij blauwe plastic groentebakken waarin een heel assortiment aan fris vers lekkers lag. De altijd goedlachse verkoopster slurpte net aan haar koffie toen ze me opmerkte en gebaarde, met de witte mok nog aan haar mond, dat ze direct zou komen. Het eerste lenteprikje had al mijn haastigheid als sneeuw voor de zon doen verdwijnen en ik was helemaal in vakantiestemming toen ik haar zei, dat ze rustig haar drankje mocht opdrinken. Ik was nog maar juist wakker en had alle tijd!
" Heb je dan nog geen koffie gehad?" lachte ze me vriendelijk toe. 
"Neen, nog niet", ging ik op haar vraag in, "maar straks ga ik met mijn gezin gezellig uitgebreid ontbijten." 
Haar gezicht klaarde op en er verschenen pretlichtjes in de ogen van deze vrouw. Zonder enige twijfel, besliste ze om voor mij ook een koffietje te prepareren. Ik opperde nog beleefd dat dit heel vriendelijk was van haar, maar het was niet echt nodig. Mijn lichaam had reserves genoeg om nog wel een paar uur verder te kunnen. De vriendelijke groenteverkoopster was echter zo opgewekt en vrolijk bezig  - Had zij die koolmezen ook opgemerkt? - dat ze geen gehoor had naar mijn vriendelijke afwijzing en me prompt een tas koffie met een brede glimlach aanreikte.

En hier stond ik aan een groentekraam met een tas koffie.... . Ik was een bezienswaardigheid bij de andere klanten. Beleefd nipte ik aan de tas warme drank en ergens ver in mijn achterhoofd, net  op het moment  dat de koffie mijn smaakpapillen raakte, rinkelde er een belletje dat dit wel meer was dan koffie alleen. Er zat sterke drank in! Iets met een zoete toets... wat kon het zijn? Rum? Ik was geen specialist ter zake. Ik drink bijna nooit alcohol en eigenlijk lust ik helemaal geen straf spul. Deze dame zat me echter zo lief en haast smekend om een reactie te bekijken dat ik niet anders kon dan het hele goedje  in 4 grote slokken op te drinken... op mijn nuchtere maag.

"Hier zit meer in dan koffie, denk ik?", polste ik met enige vertwijfeling aan de goedlachse verkoopster. Haar gezicht klaarde op alsof het grote vraagstuk was opgelost. "Een mens mag ook wel eens wat hebben in het leven, hé madame!".
Dat is waar, viel ik haar nog peinzend bij en begon al gauw aan het bestellen van mijn groenten. De combinatie van verrijkte koffie en een nuchtere maag gaf langzaam maar zeker een ijl gevoel in mijn hoofd en het boodschappenlijstje dat in mijn geheugen opgeslagen was vervaagde steeds verder weg. Vruchteloos probeerde ik nog om de vergane informatie terug op te rakelen. Het lome, vrolijke gevoel was echter zo overheersend dat ik alle pogingen staakte en enkel het noodzakelijkste, dat ik me nog kon herinneren, kocht. Met een vrolijk, zweverig, warm gevoel vertrok ik terug over de markt, naar huis.

Op de terugweg, aan het fruitkraam kwam ik mijn schoonzus tegen en vertelde haar, in een ietsje te uitgelaten stemming, het koffieavontuur van zo net geleden en hoe ik een heel klein beetje tipsy was! Ze schaterde het uit en vroeg amusant : "Waar is dat kraam juist?"
En hoe is het nog die middag verder gegaan?
Ik heb geen vlees gekocht, maar in een vrolijke spontane bui heb ik bloemen gekocht, voor mijn ma en schoonma. Aan tafel had ik een vrolijke anekdote te vertellen en ons gezin genoot hier ook van en... yes! De lentestemming zat in ons huis! Onze zondag kon niet meer stuk en dat allemaal door een koffie "special"!



Reacties

  1. Ha fijn, weer een bericht van je! En dan ook nog zo'n fijn en vrolijk voorjaarsbericht!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dag Inge, fijn om te horen dat je dit apprecieert. Er zijn nog een aantal verhaaltjes over ons woonzorgcentrum in de maak en het volgende is misschien ook voor jou interessant. Ik heb het idee om een artikeltje te maken waarin ik mijn visie, met de nodige tips, schrijf over "op zoek gaan naar het ideale woonzorgcentrum voor mijn ouders". Ik lees ook heel regelmatig je verhaaltjes en ze zijn heel leuk en ook zo herkenbaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik ben benieuwd naar je verdere berichten. Heb je de documentaire bekeken over jong dementerenden? (http://stapjeterug.blogspot.com/2011/02/documentaire-over-jong-dementerenden.html) Tja, en 't ideale woonzorgcentrum ... bestaat dat? Schrijf je je visie hierop als dochter of als zorgende? Ik blijf je volgen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Als werkende in een woonzorgcentrum. Een woonzorgcentrum is nooit ideaal. Maar het kan heel veel verschil opleveren als een bewoner er graag woont of hij er zich niet thuisvoelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat geloof ik zeker! Ik ben ook heel benieuwd, met oog op de toekomst van mijn vader ...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hey keep posting such good and meaningful articles.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. I really appreciate your professional approach. These are pieces of very useful information that will be of great use for me in future.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Great article, Thanks for your great information, the content is quiet interesting. I will be waiting for your next post.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts