Geen hond te zien
Het is eenzaam wachten aan de bushalte tot er een imposante Deense Dog naast me gaat zitten. Ik kijk strak voor me uit. "Vraag ik aan de verkoopster in de Bijenkorf of ik wat horloges mag bekijken. Geen blik gunt ze me! Ik word zelfs als een hond buiten gejaagd. Maakt dat mee!", klinkt het schor naast me. Neehhh, kan niet... stemmen in mijn hoofd. Ik kijk laconiek links dan rechts en negeer het beest. De bus stopt. "Allee ook nog ne goeienavond". De muil van het schepsel beweegt werkelijk waar. Hij stapt in. Ik blijf als versteend zitten.
