Wie is Maria?

De laatste week van de maand en het is weer zover.

Om het woonzorgcentrum draaiend te houden, wordt er op het einde van elke maand een rekening per bewoner opgemaakt. Op deze facturen staat het verblijf gerekend. Maar ook alle bijkomende kosten worden per bewoner in een gespecialiseerd facturatieprogramma ingegeven.

Alle diensten zoals dokterskosten, voetverzorging, het wassen van persoonlijke kleding en de kapper worden apart per bewoner genoteerd en die notaatjes komen op maandag in de "facturatieweek" bij mij terecht.

Onze voorouders waren niet zo creatief bij het kiezen van een voornaam voor hun kroost. Begin twintigste eeuw had de kerkgemeenschap een invloedrijke zeggenschap over hoe een pasgeboren kind mocht genoemd worden. En als de kersverse ouders al die heiligheid toch konden weerstaan, dan was er nog altijd de ambtenaar van de gemeente die het creatieve indijkte, om per slot van rekening dan toch te eindigen in namen zoals Maria of Augusta . Dit was zo beslist bij kerk of wet.

Vandaar dat er nu in onze dossiers ontelbare Maria's geregistreerd zijn met de al even populaire achternaam Peeters of Janssens. Je moet soms wel een echt detective zijn om de juiste onkostennota's op de juiste rekening te plaatsen.

In de notaatjes die Anna, onze kapster me elke maand bezorgt, zitten veel namen als Maria, Mit, Julia en Gusta. Meestal staat op deze rekeningetjes de kamer vermeld om verwarring te voorkomen. In het verleden had een collega-voorganger al eens voetverzorging aangerekend bij de verkeerde Maria. Die lieve dame had geen benen meer en kwam in rolstoel naar ons kantoor om haar rekening te laten rechtzetten. Want, er stond voetverzorging op en "mevrouw, zoals je kan zien, kan dit toch niet". Ik moet je zeggen dat dit wel een heel gênant moment was. Gelukkig had Maria gevoel voor humor.

Bij het ingeven van de kappers-rekeningetje was er eentje bij waar vaag de naam Maria op geschreven stond. Geen kamernummer, enkel de naam Maria. Er stond nog op dat deze dame een "mise en plis" of watergolf had gehad, meer ook niet. Sinds de historie van Maria en de voetverzorging, laat ik niets meer aan het toeval over en ging naar Anna, onze kapster met de vraag : "Wie is Maria?", terwijl ik haar het notaatje toonde.

"Wel", zei Anna zelfzeker en in volle overtuiging, "Dat is dat dametje dat Maria heet, met grijze krullen en vroeger was ze nog fit maar nu ze ouder is, is haar gezondheid achteruit gegaan".

?!? hmm.

Als je weet dat de meeste vrouwen in ons woonzorgcentrum grijze krullen hebben? En logische dat je niet meer zo fit bent als je veel ouder bent... . Al onze bewoners waren vroeger actieve gezonde mensen en nu niet meer. Daarom wonen ze ook hier in ons woonzorgcentrum.

Anna wist me nog wel te vertellen dat ze op de gelijkvloers-afdeling woonde. Hier kon ik mee verder! Ik zou even bellen naar die afdeling om na te gaan welke Maria haar kapsel had laten opfrissen! Met mijn gedachten nog volop in de zoek-modus, telefoneerde ik met Katrien, de verpleging van de benedenafdeling. Ik hoorde mezelf nog vragen : "En ze noemt Maria en ze heeft grijze krullen en vroeger was ze fit maar nu niet meer zo... .

Vijf minuten heeft het geduurd voor de lachbui van Katrien over was en ze me kon helpen om op zoek te gaan naar Maria.