Over bezige honing-wafel-bijtjes met zelfgebreide wollen sokjes aan

"Dag lieve dame, ik ben Gusta Smeedens en ik woon hier vanaf gisteren", stelde onze toekomstige Bezige Bij zich vriendelijk voor op de eerste dag dat ze bij ons woonde. Een minuut later was ze al terug verdwenen naar haar flat om koffie voor ons te maken. En ondanks ons vriendelijk protest dat ze geen moeite moest doen, want onze koffie-automaat heeft uitstekende warme drank; stond ze, een koffiepauze later, met haar rollator vol kopjes, lepeltjes, melk en suiker, een thermoskan koffie en zelfgebakken wafels in ons kantoor.

Gusta heeft altijd gezorgd voor haar groot gezin en heeft daarnaast ook nog gewerkt als vroedvrouw. Haar hart kan haar geest niet meer zo goed volgen, maar ondanks doktersprotest, staat stilzitten niet in haar woordenboek.

Gusta wil zo haar levenswijze met dezelfde ijver als vroeger kost wat kost behouden . Daarom vind je in de siertuin voor haar terras, tussen de sierheesters, 'zelfgeplante' kropsla, peterselie en kruiden. Regelmatig worden we allemaal verwend door haar lekkere wafels en mogen we een kopietje maken van het recept dat ze in het verleden zorgvuldig heeft neergepend in haar bruine ruiten receptenschriftje.

En alsof het was voorbestemd werd ze goede maatjes met Roza, een gepensioneerde bakkersvrouw. Elke week werden er door de twee dames projecten gepland. Ik mocht hen vervoeren naar de asperge-boer. De dag daarna werd er op grote schaal asperges schoongemaakt. Toon, het afdelingshoofd, werd gewoon als vrijwilliger aangeduid om bakjes aardbeien bij de boer te gaan halen. Een dag later werd voor een heel leger aardbeienconfituur gemaakt.
Vicky, de animatrice, heeft een breikransje opgericht en onze vlijtige bijtjes hebben gezorgd dat dankzij hun zelfgebreide bedsokken veel "buur"bewoners nu gaan slapen met heerlijk warme voeten.

"Weet je al van hun avontuur?" kwam Gusta's zoon me geamuseerd vertellen.

Onze dames mochten een dag bij Roza's dochter hun hartje ophalen in "goei ouderwets huishouden". De dochter was voor een week in het buitenland en nu konden ze nog eens een eigen potje koken. Hun wasje ging nog even in de wasmachine en daarna zou het linnen aan de waslijn drogen om het zo helemaal te laten geuren naar frisse buitenlucht.

Met het mandje hagelwit gewassen kleren, liep Gusta langs het smalle pad naast het zwembad. Maar door al haar onstuimige hevigheid, verloor ze haar evenwicht en met haar armen breed molenwiekend struikelde ze in het zwembad, midden tussen al het drijvend frisgewassen linnengoed. Het zwemseizoen was nog niet aangebroken en het zwembadtrapje ontbrak om uit het koude water te kunnen vluchten.

Roza, 95 jaar, was niet meer zo krachtig om Gusta, 84 jaar, uit het zwembad te hijsen. Ze heeft dan maar op straat een wagen tegenhouden en zo is de onfortuinlijke pechvogel uit het koude water gered door een jonge chauffeur die net voorbij reed. Onze wateracrobaat had in zijn water-wachttijd nog netjes het linnengoed opgevist en die lag nu druipnat terug in het mandje aan de kant.

Oh ja, vroeg Gusta me onlangs, zo naast haar neus weg. Weet jij wat het woord met een "S" en een "M" betekent? Hier moest ik toch wel iets meer informatie weten over de juiste context waarin deze letters werden gebruikt. Blijkbaar was er die dag een uitgebreide nieuwsreportage geweest waarin er iets gebeurd was met jongeren tijdens een SM-sessie. Hoe moest ik in godsnaam aan een 84-jarige vrouw, die heel gelovig was en "de daad" alleen maar zag als een act van liefde tussen man en vrouw, uitleggen wat sado-masochisme was. Na een minuutje ongemakkelijke stilte en waarin mijn brein koortsachtig naar de juiste verwoording zocht, heb ik aarzelend gezegd dat dit intieme gemeenschap is met zweepjes en kettingen en zo. En dat die mensen dat graag zo op die manier doen. Plots begreep Gusta mijn gênante vage woordverklaring, werd zelf een beetje onbehouwen, heeft enkel "ah ja" gezegd en is met deze openbaring terug naar haar flat gegaan. Het onderwerp is nooit nog ter sprake geweest.